cocktails met happy hour & hijgende zebra's
Blijf op de hoogte en volg Hanne
08 Mei 2014 | Congo, Democratische Republiek v, Elizabethstad
Jambo!
Een berichtje uit Lubumbashi. Alles gaat hier nog steeds meer dan goed. Na een kruisje op het voorhoofd van de lokale papa zijn we met de 4 muzungu’s richting Tanzania vertrokken. Achteraf bekeken was dat kruisje meer dan nodig geweest ;) Na een ‘zeer’ bewogen busrit zijn we met 15u vertraging aangekomen in het tropische Dar Es Salaam. Polé Polé (opt gemakske in swahili) was een uitspraak waar we meermaals op moesten terugvallen. De bus vertrok pas om 15u ipv 10u ‘sochtends, de bus stopte om de 5 minuten, we moesten ‘snachts wachten omdat de bus niet door het nationaal park mocht rijden, er kwam water langs de plastieken ramen (gelukkig ben ik vriendjes geworden met de buscrew en mocht ik vanvoor bij hun een doetje doen), de bus was volgeladen met goederen die onderweg moesten overgeladen worden, spookrijden om toch maar optijd de grens te halen, en zoveel meer. Eenmaal aangekomen in Tanzania merkte we meteen verschillen met Congo. Zo is het heel moeilijk om met mensen te communiceren in Tanzania omdat het Engels écht niet goed ontwikkeld is. ALLES is er in het swahili en het swahili is dan nog is anders dan dat van Congo dus als we dan al wat woorden kenden begrepen ze ons niet. Toen begon ik spontaan het goed ontwikkelde Frans te missen van Congo waar ik in het begin zo moeilijk mee had. Ook merk je dat mensen daar veel meer gewent zijn aan toeristen en blanken. Het was contant een gevecht om af te pingelen, echt vermoeiend. Ik was zo gelukkig toen ik na 2 weken terug in Congo aankwam, met de taxichauffeur in het Frans kon babbelen en hij meteen de normale prijs vroeg.
Maar dus in Tanzania hebben we echt een geweldige tijd gehad. In Arusha bij ne geweldige kerel zijn hostel terecht gekomen. Van hieruit zijn we warmwaterbron & waterval gaan bezoeken en zijn we onze safari gaan doen. We hebben 4 dagen safari gedaan: Lake Manyara, 2 dagen serengeti en ngorogoro. We hebben de big five gezien, leeuwen die een kudde wildebeesten hebben aangevallen (is blijkbaar zeldzaam) en ‘snachts visite gehad van een etende zebra een meter van onze tent. We hebben ook 1 dag safari gedaan zonder voorruit aangezien door een vrachtwagen een steen op onze voorruit was terecht gekomen. Opzich niet zo’n ramp, tot de bende hyena’s onze auto omsingelde scheet ik toch even in mijn broek. In Arusha heb ik ook nog afgesproken met Shanah en Fien om samen pizza te gaan eten. Shanah doet 3 maanden stage in Arusha dus we moesten elkaar daar gewoon tegenkomen. Was echt heel leuk en emotioneel (vooral voor os shanah;) ) om elkaar daar te zien.
Na Arusha zijn we dan richting paradijs Zanzibar gegaan wat meer dan een geweldige afsluiter van ons avontuur was. Zanzibar is echt zoals in de boekjes. Na onze vermoeiende safari hadden we nood aan een paar rustige dagen strand en zee. Normaal hou ik echt nie van luierikken aan het strand en niks doen maar de combinatie van cocktails drinken – volleyballen –zwemmen –dansen – lachen ging me wel af. De tweede dag zijn we gaan snorkelen met onze zweedse, Hollandse en mexicaanse vrienden en werd onze boot omsingeld door dolfijnen. (stoef stoef). ’s Avonds waren er dan altijd feesjes die tot laat in de nacht doorgingen. We hebben geweldige mensen leren kennen van over heel de wereld. Ja ‘twas pijnlijk om dat paradijs te verlaten en in te wisselen voor de geweldig gestructureerde afrikaanse bus. De terugrit was eigenlijk nog erger, nog meer vertraging gehad & nog meer goederen op onze bus = feest! Maar we waren allemaal heel blij om terug in congo aan te komen. Het voelde echt aan als thuiskomen. Ik heb het Frans spreken echt gemist en mijn familie, stagecollega’s en lokale vrienden ook. Mijn kleinste zus was overenthousiast toen ze mij terugzag, heel fijn. Nu is dus het ‘echt leven’ terug begonnen. Ik moet dringend een ‘efforeke’ doen voor mijn eindwerk want dat heb ik beetje laten liggen wegens veel afleiding. Maar komt in orde!
De laatste maand is ingegaan en ik kan zeggen dat ik echt nog niet verlang naar 8 juni. Ik had eigenlijk niet verwacht dat hier zo graag ging zijn of alleja dat ik thuis zo niet hard zou missen. No hard feelings voor mijn oudjes en zusje want ik zal ongetwijfeld blij zijn om hun terug te zien maar momenteel wil ik nog niet naar huis. Alleen maar positief denk ik. Ik & Elien hebben ook een lijstje gemaakt van wat we allemaal nog willen doen, er staan dus nog leuke dingen op het programma. Verder wil ik ook iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd aan de wafelactie die mijn ouders op poten hebben gezet voor Bakanja. Wauw, echt een mooi bedrag dat er is samengebracht!
Zo dat was het voor deze keer, ik ga ne keer het stad in trekken om nog een rokje te laten maken van een stuk Afrikaans stof dat ik gekocht heb ik Tanzania.
Ps. saison sec is hier begonnen (ja hier kloppen de seizoenen nog). dit houdt in dat het nu stilaan kouder zou moeten worden. Nog helemaal niks van gemerkt, ik heb enkel vastgesteld dat er totaal geen regen meer valt.
Tot de volgende en denk eraan: polé polé, hakuna matata!
Anne
Een berichtje uit Lubumbashi. Alles gaat hier nog steeds meer dan goed. Na een kruisje op het voorhoofd van de lokale papa zijn we met de 4 muzungu’s richting Tanzania vertrokken. Achteraf bekeken was dat kruisje meer dan nodig geweest ;) Na een ‘zeer’ bewogen busrit zijn we met 15u vertraging aangekomen in het tropische Dar Es Salaam. Polé Polé (opt gemakske in swahili) was een uitspraak waar we meermaals op moesten terugvallen. De bus vertrok pas om 15u ipv 10u ‘sochtends, de bus stopte om de 5 minuten, we moesten ‘snachts wachten omdat de bus niet door het nationaal park mocht rijden, er kwam water langs de plastieken ramen (gelukkig ben ik vriendjes geworden met de buscrew en mocht ik vanvoor bij hun een doetje doen), de bus was volgeladen met goederen die onderweg moesten overgeladen worden, spookrijden om toch maar optijd de grens te halen, en zoveel meer. Eenmaal aangekomen in Tanzania merkte we meteen verschillen met Congo. Zo is het heel moeilijk om met mensen te communiceren in Tanzania omdat het Engels écht niet goed ontwikkeld is. ALLES is er in het swahili en het swahili is dan nog is anders dan dat van Congo dus als we dan al wat woorden kenden begrepen ze ons niet. Toen begon ik spontaan het goed ontwikkelde Frans te missen van Congo waar ik in het begin zo moeilijk mee had. Ook merk je dat mensen daar veel meer gewent zijn aan toeristen en blanken. Het was contant een gevecht om af te pingelen, echt vermoeiend. Ik was zo gelukkig toen ik na 2 weken terug in Congo aankwam, met de taxichauffeur in het Frans kon babbelen en hij meteen de normale prijs vroeg.
Maar dus in Tanzania hebben we echt een geweldige tijd gehad. In Arusha bij ne geweldige kerel zijn hostel terecht gekomen. Van hieruit zijn we warmwaterbron & waterval gaan bezoeken en zijn we onze safari gaan doen. We hebben 4 dagen safari gedaan: Lake Manyara, 2 dagen serengeti en ngorogoro. We hebben de big five gezien, leeuwen die een kudde wildebeesten hebben aangevallen (is blijkbaar zeldzaam) en ‘snachts visite gehad van een etende zebra een meter van onze tent. We hebben ook 1 dag safari gedaan zonder voorruit aangezien door een vrachtwagen een steen op onze voorruit was terecht gekomen. Opzich niet zo’n ramp, tot de bende hyena’s onze auto omsingelde scheet ik toch even in mijn broek. In Arusha heb ik ook nog afgesproken met Shanah en Fien om samen pizza te gaan eten. Shanah doet 3 maanden stage in Arusha dus we moesten elkaar daar gewoon tegenkomen. Was echt heel leuk en emotioneel (vooral voor os shanah;) ) om elkaar daar te zien.
Na Arusha zijn we dan richting paradijs Zanzibar gegaan wat meer dan een geweldige afsluiter van ons avontuur was. Zanzibar is echt zoals in de boekjes. Na onze vermoeiende safari hadden we nood aan een paar rustige dagen strand en zee. Normaal hou ik echt nie van luierikken aan het strand en niks doen maar de combinatie van cocktails drinken – volleyballen –zwemmen –dansen – lachen ging me wel af. De tweede dag zijn we gaan snorkelen met onze zweedse, Hollandse en mexicaanse vrienden en werd onze boot omsingeld door dolfijnen. (stoef stoef). ’s Avonds waren er dan altijd feesjes die tot laat in de nacht doorgingen. We hebben geweldige mensen leren kennen van over heel de wereld. Ja ‘twas pijnlijk om dat paradijs te verlaten en in te wisselen voor de geweldig gestructureerde afrikaanse bus. De terugrit was eigenlijk nog erger, nog meer vertraging gehad & nog meer goederen op onze bus = feest! Maar we waren allemaal heel blij om terug in congo aan te komen. Het voelde echt aan als thuiskomen. Ik heb het Frans spreken echt gemist en mijn familie, stagecollega’s en lokale vrienden ook. Mijn kleinste zus was overenthousiast toen ze mij terugzag, heel fijn. Nu is dus het ‘echt leven’ terug begonnen. Ik moet dringend een ‘efforeke’ doen voor mijn eindwerk want dat heb ik beetje laten liggen wegens veel afleiding. Maar komt in orde!
De laatste maand is ingegaan en ik kan zeggen dat ik echt nog niet verlang naar 8 juni. Ik had eigenlijk niet verwacht dat hier zo graag ging zijn of alleja dat ik thuis zo niet hard zou missen. No hard feelings voor mijn oudjes en zusje want ik zal ongetwijfeld blij zijn om hun terug te zien maar momenteel wil ik nog niet naar huis. Alleen maar positief denk ik. Ik & Elien hebben ook een lijstje gemaakt van wat we allemaal nog willen doen, er staan dus nog leuke dingen op het programma. Verder wil ik ook iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd aan de wafelactie die mijn ouders op poten hebben gezet voor Bakanja. Wauw, echt een mooi bedrag dat er is samengebracht!
Zo dat was het voor deze keer, ik ga ne keer het stad in trekken om nog een rokje te laten maken van een stuk Afrikaans stof dat ik gekocht heb ik Tanzania.
Ps. saison sec is hier begonnen (ja hier kloppen de seizoenen nog). dit houdt in dat het nu stilaan kouder zou moeten worden. Nog helemaal niks van gemerkt, ik heb enkel vastgesteld dat er totaal geen regen meer valt.
Tot de volgende en denk eraan: polé polé, hakuna matata!
Anne
-
09 Mei 2014 - 03:08
Verbruggen Huguette Alias "de Bomma":
hey Hanne,
ik volg mer veel plezier en interesse je verslagen over je verblijf in congo. Ik ben de bomma van Marijke en begrijp dus wel waar het allemaal over gaat. Blij te vernemen dat je het daar naar je zin hebt. Ikzelf heb lang in afrika rondgezworven als conflict-journaliste(jaren 65-75) en ken dus wel de mentaliteit en leefwijze.wat ik je nu al kan zeggen is: eens afrika, steeds afrika. ik ken heel weinig mensen die niet terugkeerden naar afrika, tijdelijk of langdurig, als ze er ooit geweest waren (k bedoel niet de toeristen hé)
Jullie hebben dus al wat avontuurtjes meegemaakt, bus enz... ja, polé polé, en acuna matata, want ondanks alle corruptie, geweld, miserie, armoede en noem maar op is de levenswijze van de afrikanen naar mijn idee tenminste, gelukkiger dan de onze.En misschien zal je het met mij eens zijn dat we al onze luxe en comfort eigenlijk rap vergeten, en niet echt missen, als we in afrikaanse toestanden leven.
Marijke haar stage zit er bijna op, maar ik ben er zeker van dat het vertrek met een lach en een traan zal zijn.Ik wacht natuurlijk met ongeduld, de laatste dagen duren percies het langst. ik wens je nog heel veel voldoening bij alles wat je doet.respect en groetjes. "de bomma"
PS een hint: als je familie of zo zaken wil opsturen, Wereld Missie Hulp in boechout zorgt voor verzendingen tegen redelijke prijs (1.15€ per kilo) ze hebben een container voor lubum elke maand. ik heb enkele weken geleden 115 kgr kleding, sporttenues, ballen enz opgestuurd, het duurt 2 maand voor ze aankomen maar alles is veilig. -
09 Mei 2014 - 10:13
Midget:
Damn midget, als ik dees lees besef ik echt wa een zalige vakantie we hebben gehad en hoe hard ik er tegen op zie op maandag al naar huis te vertrekken! :( Nog even genieten van onze laatste daagjes!
We zijn helemaal tayari voor te twenderen naar een laatste feestje!! Hakuna matata midget!! -
09 Mei 2014 - 20:26
Wilma.:
WOW Hanne!!
Wat een (spannende) avonturen heb jij meegemaakt op je vakantie in Tanzania, en heel fijn dat je blij was, dat je weer terug was in Congo, bij je Familie.
We hebben je verslag met plezier gelezen.
Nog een hele fijne/leerzame maand toegewenst meid!
Groetjes, Fons, Wilma en Myra. -
11 Mei 2014 - 13:03
Petra Van Buren:
Hoi lieve Hanne,
Wat een avonturen! Je vertelt ze met zoveel overgave en enthousiasme, dat we ons heel goed kunnen inbeelden hoe het daar moet zijn. Alsof we er zelf op 'vakantie' zijn. Deze ervaringen nemen ze je niet meer af en wie weet kom je straks in je latere leven het Afrika weer eens tegen zoals je dat nu ervaren hebt. Je weet maar nooit waar deze voorliefde je straks ooit heenvoert.
Even lijkt het dat je daar alleen bent voor een vakantie, maar je moet ook weer terug aan je stage denken en op tijd je verslagen inleveren meid. Maar we weten zeker dat je dat allemaal gaat lukken (en anders blijf je toch nog wat langer ...). Geintje, het thuisfront mist je (op een positieve manier) en gelukkig zijn de zorgen tot nu toe voor niks geweest.
Dus geniet er nog van en zorg dat je ook jouw sporen daar achterlaat. Laat ze maar eens zien wie die 'Hanne' uit België nu eigenlijk was, zodat ze nog lang aan jou blijven denken.
Lieve groetjes, tante Petra, ome Jop, Céline en Esmée -
12 Mei 2014 - 15:44
Caubergs Miet:
Wel Hanne, blij dat alles goed is met je ! Ook nie moeilijk hé als je al die avonturen mag beleven !!
Hopelijk ga je die laatste maand ook nog leuke dingen doen en je stage netjes afwerken . ( niet dat we daaraan twijfelen ) Dus t zal rap 8 juni zijn maar weet vooral dat er veel mensen blij zijn jouw weer in ons belgenland terug te zien 8
Groetjes en ne dikke knuffel
Miet -
13 Mei 2014 - 09:30
Lea:
Hallo Hanne,Geniet nog van je laatste weken ginder in het verre buitenland. Wij genieten van je verhalen en van de lekkere wafels. groetjes van Lea van VDA. -
13 Mei 2014 - 18:30
Tante Lea:
Dag Hanne, het kan zijn dat je nu twee berichtjes van ons krijgt ( of ook geen, wie zal het zeggen?), maar het eerste is alleszins verdwenen uit de lijst. Enfin,alles gaat ginder blijkbaar heel goed. De laatste maand, maar jij wil nog niet naar huis, ja .....het is toch fijn dat het allemaal zo goed is meegevallen. Geniet nog van de laatste weken, en vier je verjaardag goed. Wij lezen nog altijd graag je verslagen...stiekem toch wat jaloers op zo' 'n reisje naar Tanzania en Zanzibar...waaw !
Groetjes uit het koude en regenachtige Waarloos. -
17 Mei 2014 - 10:10
Tante Karin:
Dag Hanne,
Het is toch allemaal de moeite he wa ge meegemaakt hebt. Wie weet wat brengt de dag vandaag nog, alvast een heel gelukkige verjaardag en nog hele fijne laatste weken.
Tante Karin, nonkel Johan, Dries & Sien.
-
17 Mei 2014 - 11:29
Petra Van Buren:
PROFICIAT - PROFICIAT - PROFICIAT - PROFICIAT - PROFICIAT - PROFICIAT - PROFICIAT
Hoi Hanne,
Wij willen jou allemaal een hele fijne verjaardag toewensen. Geniet er maar heel bewust van, want zo'n dag ga je nooit meer meemaken. Ben benieuwd wat ze allemaal voor jou in petto hebben. We lezen het graag weer in jouw volgende reisverslag.
Lieve groeten,
tante Petra, ome Jops, Céline en Esmée. Doei...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
